Frankrijk

Camaret - A Coruna, oftewel getackeld worden door een walvis…

Walvissen vallen boot aan

Zeereis. Soms zou ik de ervaring geconcentreerd willen verpakken. Een doosje zeereis, verkrijgbaar bij de apotheker, zonder voorschrift. Een pilletje zeereis. Innemen vòòr, tijdens of na het eten. Goed tegen depressie, godsdienstwaanzin, politieke spelletjes, pestgedrag, afgunst, machtswellust en nog veel meer. Ik ken een paar mensen die dagelijks een flinke dosis zouden kunnen gebruiken.

Antwerpen - Camaret

Reis met zeilboot

We zijn vertrokken. Eindelijk een grote reis. Een semi-grote reis. Maar ook al goed. De boot gaat een jaar naar de Middellandse Zee. We gaan op en af reizen met het vliegtuig. Daarna zien we wel verder. Maar nu eerst naar daar zeilen. Langs Galicië, Portugal, Gibraltar en al die plaatsen die tot hiertoe alleen maar op papier en op foto hebben bestaan.

Douarnenez - Wight

Wight

Ik heb weer tijd om te mijmeren. Met spijt in het hart hebben we zondagmiddag afscheid genomen van Douarnenez . We zijn onderweg naar Wight. Het is weer even tijd voor de grote leegte, de tijdcapsule waarin de wereld niet bestaat en wij ons verplaatsen met de snelheid van… een fiets. De boot, de lucht, het water, alles ademt rust. Het weer is stabiel.

Douarnenez

Douarnenez

Vijf jaar geleden was ik in Douarnenez voor het eerst. Er was toen één of ander zeilfeest aan de gang. La belle Etoile, La Cancalaise, Pen Duick 1 en 2,… al die beroemde zeilschepen deden hun ding onder vol tuig in de nauwe baai. Oogverblindend mooi. Die avond naar de kroeg. Kijken. Luisteren. Drinken. Zeemansliederen zingen. Iedereen deed mee. Zalige sfeer…

De kroeg heette Le Galler en ze is er nog steeds. Het terras is leeg. De kleine ramen donker...

Bonaire Challenge: Zonder enige zee ervaring gaan ze de grote plas over

Bonaire Challenge

Jos Ridderbeks (52) en Ed Hul (55). Twee Nederlandse Limburgers. We komen ze tegen in Camaret. Met een Bavaria 36. En ze hebben een verhaal. Ze willen naar Bonaire. Alles achterlaten. Opnieuw beginnen in warmere oorden. De vrouwen en kinderen zijn voorlopig nog thuis. Jos vindt het risico te groot. Niet zò bijzonder op het eerste gezicht zal je denken. Zo zijn er wel meer, ware het niet dat Jos noch Ed een greintje ervaring hebben. Niets, Nada, Geen.

Cherbourg – Dover

Kathleen Rutten

We vertrekken in Cherbourg om 9:00 en hebben volop de tij mee. We besluiten al snel om onze koerst te verleggen van Dieppe naar Dover. Op die manier kunnen we halve wind varen en liggen we niet pal voor de wind te hotsen en te knotsen. Bovendien zijn we dit jaar nog niet in Engeland geweest (de Kanaaleilanden niet meegerekend natuurlijk). Het lijkt ons een leuke afsluiter om het kasteel van Dover nog eens te gaan bekijken.

Aber Wrac’h - Cherbourg: de ruigste nacht die ik ooit op zee beleefde

Aber Wrac’h

Orkaan Bertha kwam langs en dat zullen we geweten hebben. We laten haar uitrazen tot zondag maar maandag is het welletjes geweest. We moeten richting Antwerpen vertrekken wegens werk gerelateerde verplichtingen. Ondanks de “strong wind warnings” en de “rough seastate” vertrekken we, misschien naar Dover, misschien naar Cherbourg. We zullen wel zien.

Zeilen en deadlines, altijd een explosieve cocktail…

A Coruna - Aber wrac’h: en je komt een vriend tegen midden op zee

Ouissant

We hebben werkelijk geluk. We liggen 5 dagen “verwaaid” maar volgens de gribfiles is er vanaf het WE een opening om terug de Golf van Biskaje over te steken, met een Zuidwester deze keer. Dit weerbeeld wordt beaamt door Fritz Buyl die we voor alle veiligheid en ter bevestiging contacteren. We vertrekken zondagnamiddag.

De Golf van Biskaje

Golf van Biskaje

Dag 1: De zonsopgang is alvast ok, niks geen red sky in the morning gedoe. Algauw verdwijnt het land uit het zicht. ArMen is jammer genoeg niet te zien in de ochtendnevel. Voorlopig geen wind, geen golven, geen dolfijnen en slecht zicht. Pfff, is dit nu de beruchte Golf van Biscaye? Na een blik op de AIS (geen schip te bekennen) maken we het zelf wat spannender met een potje seks op het voordek. Ook leuk.

Aber Wrac’h - Camaret

Camaret

Met tij mee nemen we Le Chenal du Four. Vanop het balkon (mijn favoriete plekje) staar ik in het heldere water en naar het beruchte Ouissant dat in de verte en in de zon ligt te blinken. Nog steeds geen dolfijnen. Het is frappant hoe Zuiders het klimaat hier plots is. Zaten we in Aber wrac’h nog wat gespannen in de kuip te twijfelen of we al dan niet een trui zouden aantrekken tegen het kille windje met een zweem zoute kanaalmist dan waait er hier een warme Oostenwind, droog en krachtig. Even het hoekje om maakt hier een immens verschil.