Met tij mee nemen we Le Chenal du Four. Vanop het balkon (mijn favoriete plekje) staar ik in het heldere water en naar het beruchte Ouissant dat in de verte en in de zon ligt te blinken. Nog steeds geen dolfijnen. Het is frappant hoe Zuiders het klimaat hier plots is. Zaten we in Aber wrac’h nog wat gespannen in de kuip te twijfelen of we al dan niet een trui zouden aantrekken tegen het kille windje met een zweem zoute kanaalmist dan waait er hier een warme Oostenwind, droog en krachtig. Even het hoekje om maakt hier een immens verschil.
In de baai van Brest hebben we weer eens een fantàstische zeilervaring. RepoMan met een knik in de schoot en de nieuwe zeilen van Elvstrom is onklopbaar. De halftonner die mijlen voor ons ligt moest er op 1,5 uur tijd aan geloven. In opperbeste stemming varen we Camaret binnen.
Ik kom hier graag. Camaret is gewoon écht gezellig, authentiek en plezant. Het leuke strandje (waar we elke dag gaan zwemmen). Het fotogenieke botenkerkhof aan de haveningang. De restaurantjes waar we lekker gaan eten (oesters en nog meer oesters) De oude zeilschepen. De vriendelijke mensen… In een ander tijdperk verloor ik in Camaret mijn hart à la Benoîte Groult. Maar dàt is een ander verhaal.
De gribfiles geven een week schitterende vooruitzichten voor een Golf oversteek. Volgens Frits Buyl staat de deur wagenwijd open. Het zal onze eerste echte oceaan passage worden. 350 mijl op open zee in 5000 meter diep water, zonder een mogelijkheid om ergens binnen te lopen, te gaan schuilen of wat dan ook. Dat geeft toch even een ander gevoel dan wat kusthoppen.
Op de stijger horen we lijdzaam de verhalen aan. Golven van 7 meter hoog, kruiszeeën, veranderlijke winden, windstiltes, kloppende gieken en flappende zeilen, irritante deining, te veel wind of te weinig wind enzovoort. De Golf van Biscaye blijft zijn beruchte reputatie trouw.
We denken even niet aan het feit dat we ook nog terug moeten, dat ik op 18 augustus in de klas moet zitten, dat we dus twéé weatherwindows moeten hebben die bovendien ook nog perfect getimed moeten zijn. We doen het gewoon.
In Camaret is een grote U-supermarkt waar we ons uitstekend kunnen bevoorraden met verse groenten en veel lekkers voor onderweg. Een goede keuken is gelijk aan een goede sfeer en dus onontbeerlijk aan boord. We laden het eten in, tanken water en fuel en hebben nu werkelijk geen enkel excuus meer om nog één dag langer te blijven. Morgenvroeg om 6:00 vertrekken we. Punt uit.
Reacties