Het helderste water: Portinatx

We ankeren in drie meter diep, azuurblauw water, vlak tegen de rotsen in Portinatx, Ibiza. Dertig meter ketting en een landvast naar de rotsen zorgen ervoor dat we niet de hele tijd rondzwalpen. De wind is zwak, onstabiel en verandert steeds van richting. Het systeem werkt goed. We blijven netjes liggen. Het is intens warm, bloedheet eigenlijk. We nemen snel een duik. Wat heb ik spijt dat ik mijn Gopro thuis vergeten ben. Ik had prachtige onderwaterbeelden kunnen maken. Veel vis, kristalhelder water. Rotsen, waterplanten en... kwallen.

Ik ben geen angsthaas wat (zee)dieren betreft en trek mij van van die kwallen niet veel aan. Ik heb nog nooit een "beet" gehad en stel me voor dat het niet erger kan zijn dan de pijn die een brandnetel veroorzaakt. Ice is wat voorzichtiger. Die geniet eigenlijk niet zo van de zwempartij omdat hij de hele tijd alert is voor kwallen. De bangerik. Haha...

Plots een vlammende, bliksemachtige pijn aan mijn achterste. Een soort elektrische shock gaat door mijn lijf. Ik wentel mij om mijn as en ja hoor... daar zweeft de boosdoener sereen voorbij. 

Nu heb ik ergens gelezen dat een kwallenbeet allergische reacties kan veroorzaken zoals hartkloppingen en zelfs een hartstilstand. De pijn is echt heftig. Het voelt inderdaad zoals brandnetels maar dan honderd keer erger. Ik weet niet hoe mijn lichaam zal reageren en besluit, een lichte paniek onderdrukkend, om uit het water te gaan. 

Het ziet er niet goed uit. Knalrode blazen en een brandende pijn aan mijn achterwerk. De hartstilstand blijft uit, de hartkloppingen ook.

We hebben aan boord geen specifiek middel tegen kwallenbeten maar spoelen met zoutwater en azijn zouden helpen. Inderdaad, een uur later is de pijn veel minder, zijn de meeste blazen weggetrokken en ben ik terug aan het snorkelen. Ice is met geen stokken meer in het water te krijgen en geeft er de voorkeur aan om met een Gin&Tonic in de hand vanuit de kuip kwallen te tellen. De bangerik. Haha...