Tja, het heeft niet mogen zijn. Vinden we dit jammer? Ja natuurlijk vinden we dit jammer. Het was een moeilijke beslissing om na EddyStone rock - dè mijlpaal, hèt point of no return- te moeten toegeven dat we toch écht idioten zouden zijn om door te gaan. Nog 120 zeemijl te gaan naar Saint Malo met de eerstvolgende 6 uur géén wind in het vooruitzicht. Daarna de hel … Gemiddeld 40 knopen wind volgens de gribfiles en die hebben bij mijn weten nog nooit overdreven, wel integendeel.
Zo’n lagedrukgebied dat het kanaal binnen komt gebanjerd is geen cadeau. Bij een depressie draait de wind tegenwijzerzin rond de kern. In ons geval wil dit zeggen dat we die 40 knopen wind òp onze neus krijgen.
De storm ergens onderweg afrijden en dus terug uitkomen waar we vertrokken zijn lijkt ons niet erg efficiënt. De strijd aangaan en aan de wind 40 knopen trotseren is niet meteen ons idee van een plezante wedstrijd, laat staan vakantie en dan hebben we het nog niet eens over de risico’s gehad. Bovendien zijn we na 2 dagen en 2 nachten op zee nu ook weer niet zo fris als een hoentje. Vandaar onze beslissing. We gaan dit nu eens nìet doen.
Bàlen natuurlijk. We hebben net 300 zeemijl aan de wind achter de kiezen en kijken zò uit naar de ronding van EddyStone rock. Bergaf naar Saint Malo te sjeezen onder spi of genaker. Zàààlig. Niet dus…
Ik geef het toe. We hebben getwijfeld. We hebben gerekend en berekend en we hebben alle mogelijk pistes bewandeld om tòch door te kunnen gaan…
Probleem was de oversteek van het kanaal. Die is ter hoogte van Plymouth 96 mijl breed. De wind was volledig weggevallen. We hebben over de laatste 20 zeemijl naar Eddystone rock 6 uur gedaan en dus veel tijd verloren.
Wat hebben we onszelf vervloekt! Omdat we Dover zijn binnengelopen. Omdat we de winches niet hebben nagekeken deze winter. Omdat we geen zeeziekte pillen bij hadden… Ach ja. Als ons kat een koe was, dan konden we ze melken…
Nu, nog geen 20 uur later, al schrijvend aan deze tekst, prijs ik mezelf gelukkig. We liggen in de binnenhaven van Plymouth, midden in de stad. De wind huilt door de verstaging en zit op dit moment pal Oost. Een ijskoude regen striemt over dek. Goed zeemanschap heeft toch ook z’n voordelen.
Reacties