Jos Ridderbeks (52) en Ed Hul (55). Twee Nederlandse Limburgers. We komen ze tegen in Camaret. Met een Bavaria 36. En ze hebben een verhaal. Ze willen naar Bonaire. Alles achterlaten. Opnieuw beginnen in warmere oorden. De vrouwen en kinderen zijn voorlopig nog thuis. Jos vindt het risico te groot. Niet zò bijzonder op het eerste gezicht zal je denken. Zo zijn er wel meer, ware het niet dat Jos noch Ed een greintje ervaring hebben. Niets, Nada, Geen.
Voor zichzelf ziet Jos het als één grote uitdaging. Zichzelf tegenkomen. Dàt wil hij. Als ik hem vraag om zijn reis te pitchen zegt hij vol overtuiging: “Follow your heart” en ook “Just do it” … Toch is hij geen onrealistische dromer. Hij stampte een succesvolle zaak uit de grond en hield jarenlang strak de touwtjes in handen. Een controlefreak noemt hij zichzelf. Dààr wil hij vanaf. Uit zijn comfortzone treden, bijleren. Dàt is de bedoeling
Jos heeft een een béétje gezeild. Wat heet… Een zeilcursus gevolgd en verder wat op de Limburgse plassen. That’s it. Ed is een complete leek. Eerst dachten we, dit klopt niet. Dit geloven we niet. Maar langzamerhand komt het relaas van hun tocht.
Ze zijn eergisteren aangewaaid. Totaal uitgeput na enkele beroerde dagen op zee. De vrouwen thuis regelen de weerberichten en hadden 7 knopen wind doorgegeven. Een vergissing bleek achteraf. Het was 7 beaufort. Nu dàt hebben ze geweten. Aan de Kanaaleilanden kregen ze 30 knopen op hun dak. Van pure miserie hebben ze dan maar de coastguard opgebeld met de satelliet telefoon om shelter te vragen. Toen zijn ze St.-Petersport binnengelopen.
Verder ging het aan de wind naar Roscoff en vervolgens naar Camaret. Nat, koud en uitgeput kwamen ze hier drie dagen geleden aan.
Ze zijn nog altijd aan het bekomen van hun avontuur. De zee, de stromingen, het schip…Alles heeft nog veel geheimen. Maar Jos is vastbesloten om ze één voor één te ontrafelen. Al heeft hij wél een reality check gekregen. Kennis hebben ze nodig. Ervaring. Dat ze uitgerekend naast ons terecht komen vinden ze de voorziening. We zijn “gezonden”. Fijn om ook eens "gezonden" te zijn, dat is ons, bij mijn weten nog nòòit overkomen. Maar mij lijkt het gewoon dìkke chance. Gezonden of niet, we raden ze alvast af om halsoverkop de Golf over te steken, dat lijkt ons "gezonde rrr". Er is voorlopig geen weatherwindow.
De weerberichten zijn na de laatste ervaring prioriteit nummer één. Voor Ice een ideaal excuus om zijn kennis van Zygrib, gribfiles, hoge-én lage drukgebieden en nog véél meer uit de doeken te doen. Jos is enthousiast. Hij zuigt onze jarenlange ervaring en stoere verhalen op als een spons.
Wìj daarentegen vinden hun story niet te geloven. Een wonder dat ze zonder kleerscheuren tot hier geraakt zijn. Twee mannen, zonder ervaring, op weg naar Bonaire. Hun enthousiasme, hun onwrikbaar geloof in het project en hun jongensachtige aanpak werken aanstekelijk. Het zijn leuke kornuiten om naast te liggen. Grappig, welbespraakt, zonder capsones maar vooral ongelooflijk zelf relativerend. Vrij uitzonderlijk voor Hollanders.
Ze staan te springen om de Golf Van Biscaye over te steken want op 20 augustus willen ze op de Canarische eilanden liggen. Zeilen en deadlines, nooit een goeie combine, doe er nog een snuifje onervarenheid bij en je hebt een vrij explosieve cocktail. Sowieso vinden we 20 augustus een vrij strak schema. Maar allez. We overtuigen hen om te blijven liggen tot donderdag, pas dan ziet het weer er behoorlijk uit.
Vanavond zijn we uitgenodigd voor een borrel aan boord. We zijn benieuwd…
Wordt vervolgd.
Reacties