Hoe meer we naar het Zuiden afzakken, hoe drukker het wordt. We zien weer Bavaria’s, Beneteau’s, Hansa’s enz. De authentieke vissershaventjes moeten zoetjesaan plaats ruimen voor jachthavens met faciliteiten. De drukdoenerij en de posh nemen, recht evenredig met de bootlengte, toe. Op de stijgers van de marina’s lopen Marina’s met Fifi (aan de leiband) en wifi (met paswoord).
Er wordt vriendelijk naar ons geknikt en ge-goodeveninged na een blik op onze Swan 44, onze Musto kleding, onze Bromtons en onze “vlag met kroon” maar ik erger mij eigenlijk blauw en ik kan er aanvankelijk maar moeilijk aan wennen. De omgeving is nog steeds schitterend, “pittoresk” zoals dat heet. Ik mis de ongereptheid, de eenzaamheid en de ruige pracht van het Noorden. En ja hoor, hier wordt weer volop betaald voor een ligplaats en/of een mooring.. Is dìt nu een cultuurshock? Wél goeie douchen overigens.
Reacties